Yosemite

Zaterdag 1 oktober
Vandaag ontvluchten we het drukke San Francisco, waar het in het weekend nog drukker is, en reizen we verder naar Yosemite. Een rit van ongeveer 300 km. Na een blijde hereniging met onze rode Dodge rijden we via de Bay Bridge San Francisco uit. De brug is een tolweg maar waar we die tol precies hadden moeten betalen weten we nog steeds niet.. Een laatste blik op de prachtige skyline van San Francisco, op naar Yosemite! Na een klein stukje gereden te hebben stoppen we bij de Walmart om onze auto weer vol te laden aangezien we de komende dagen bijna alleen maar in Nationale Parken verblijven. In enkele uren veranderd het landschap ontzettend, prachtig om te zien. Tegen drie uur 's middags rijden we Yosemite NP binnen. Geweldige uitzichten en de bomen zien er in de herfstkleuren ontzettend mooi uit. We rijden naar Tuolomne Grove. Daar gaan we een wandeling van ongeveer 2 mile maken om zo Sequoiabomen te kunnen bekijken (voor de kenners onder ons: de bomen die ook voorkwamen in Bassie en Adriaan ;)) Na een wandeling van ongeveer 1 mile naar beneden komen we aan bij de eerste reuzebomen. Indrukwekkend om te zien! De grote dennen vallen volledig in het niet naast de Sequoias. Er liggen ook omgevallen Sequoias waar we zelfs in kunnen lopen. Ook spotten we een heleboel eekhoorns. Na het bewonderen van de bomen begint de klim naar boven, een flinke opwarmer voor de hike die we morgen willen gaan maken. Boven aangekomen blijkt dat we 1,5 uur hebben gedaan over de wandeling waar op de bordjes 2 tot 3 uur voor stond. Dat is mooi!

We willen via een uitkijkpunt over de Valley naar ons hotel in Mariposa rijden, lijkt nog net te kunnen voordat het donker wordt. Punt blijkt alleen dat we dat hele uitkijkpunt niet kunnen vinden (later blijkt dat we er gewoon voorbij gereden zijn). Na een ritje door de Valley besluiten we ook niet meer verder te zoeken en naar het hotel te gaan. We hebben ook al zoveel moois gezien. Net voor het donker rijden we het park uit, nog een klein uurtje rijden naar ons hotel. Daar komen we rond half acht aan. Voor het avondeten gaan we naar een soort eetcafé. Daar blijken de plaatselijke cowboys ook een hapje te eten, de sfeer die er hangt is erg gezellig. Net voordat de karaoke begint vertrekken we naar ons hotel, we verlangen wel naar ons bed. Morgen willen we de Panorama Trail gaan wandelen. Een hike van 13,5 km vanaf Glacier Point omlaag naar Yosemite Valley. Nog even kijken hoelaat de bus naar Glacier Point vertrekt en of we al via internet een kaartje kunnen kopen... Ooh alle bussen zitten al vol, oepss klein foutje in de planning. Enigszins teleurgesteld gaan we op zoek naar een andere hike maar dat blijkt niet mee te vallen, of te kort of veel te zwaar. Daarnaast is de weersvoorspelling ook nog wat onzeker, kans op regen en onweersbuien. We gaan maar slapen, morgenochtend kijken we weer verder.

Zondag 2 oktober
Het weer ziet er vanochtend nog goed uit. We boeken nog een nachtje bij in ons hotel en we besluiten met de auto naar Glacier Point te rijden. Een rit van bijna 2 uur. Onderweg genieten we al van de mooie uitzichten. Ook verteld RJ aan Angela wat ze moet doen als ze oog in oog komt te staan met een beer. Waar Angela dacht dat ze zo stil mogelijk moet gaan liggen, blijkt het advies op de site van Yosemite NP te zijn dat je moet gaan roepen om ze weg te jagen. Zo zie je maar weer... We hopen natuurlijk niet oog in oog te komen staan maar we zouden ze wel heel graag willen zien, wie weet..

Op Glacier Point is het slechts een graad of 9. Warm aangekleed gaan we op pad. Het uitzicht vanaf Glacier Point is werkelijk waar prachtig. Niet te beschrijven, dus bekijk de foto's zelf maar (en zelfs die geven helaas niet het echte gevoel..).
We besluiten een deel van de Panorama Trail te gaan lopen, tot aan Illilouette Fall en dan weer terug omhoog. Volgens de borden is het "slechts" 2 mile tot aan Illilouette Fall, zou dus te doen moeten zijn. Na een flink stuk afdalen, met weer geweldige uitzichten, blijkt al snel dat die 2 mile op het bord niet helemaal klopt. We hebben onze telefoon mee laten meten en na 6 km (3,75 mile) komen we aan bij de basis van de waterval. Opzich niet zo erg, maar we moeten ook weer omhoog. Omdat er donkere wolken de Valley binnen komen besluiten we maar snel aan de wandeling omhoog te beginnen. Met name Angela heeft de nodige frisse tegenzin. Toch gaat de wandeling omhoog nog vrij vlot. Na enige tijd wandelen staan we oog in oog met... nee geen beer, wel een stel herten. Ook leuk! En ze laten ons tot een paar meter afstand komen. Na 1,5 uur (in totaal ruim 3 uur) komen we weer boven aan. We hebben 420 hoogtemeters gemaakt en zijn best een beetje trots op onszelf. Boven staat op dat moment een bruiloft op punt van beginnen, Angela moet er niet aan denken, veel te koud!

We besluiten terug naar ons hotel te gaan, we moeten tenslotte weer 2 uur rijden. En wat blijkt... nu rijden we niet het uitzichtpunt over de Valley voorbij, komt dat even goed uit! Bij de uitgang van het park vragen we wat de verwachtingen voor morgen met betrekking tot de Tioga Pass is. Deze route staat bij ons morgen op de planning maar wordt afgesloten als er sneeuw ligt, wil nu net de verwachting zijn dat het komende nacht gaat sneeuwen. De jongen moet lachen en zegt "we don't know, we'll see tomorrow". Hij verteld dat de Tioga Pass vanavond wordt afgesloten en er morgenochtend wordt gekeken hoeveel sneeuw er daadwerkelijk is gevallen. Hij geeft ons een nummer dat we morgenochtend kunnen bellen en duimt voor ons dat het meevalt, al zegt ie zelf niet heel optimistisch te zijn. Afwachten dus. Als de Tioga Pass afgesloten blijft moeten we een flink stuk omrijden en kunnen we bijvoorbeeld niet langs Bodie Ghost Town.
Na een maaltijd in weer een typisch Amerikaans eetcafe komen we moe maar zeker voldaan in ons hotel. Wat een ervaring weer!

Morgen gaat de reis dus of via de Tioga Pass naar Mammoth Lakes of we gaan naar Lone Pine. Daar vandaan gaan we richting Death Valley, we gaan de warmte dus weer tegemoet en daar kijken we stiekem best wel een beetje naar uit.

Liefs van ons.